W tym artykule omówimy zagadnienie zdań względnych w języku angielskim, ich funkcje oraz definicje. Przedstawimy rodzaje zdań względnych, zastosowanie zaimków względnych oraz omówimy różnice między użyciem 'that’, 'which’ i 'who’. Na koniec, dowiesz się, kiedy można pominąć zaimki względne oraz jak uniknąć błędów w złożonych zdaniach względnych.
Spis treści
Definicja i funkcja zdań względnych w języku angielskim
Zdania względne to takie zdania, które dodają dodatkowe informacje na temat rzeczownika lub frazy rzeczownikowej, z którymi są związane. W języku angielskim zdania względne zaczynają się od zaimków względnych, takich jak who, which, that, whose, whom, where, czy when. Zdania względne pełnią ważną funkcję w języku angielskim, ponieważ pozwalają na tworzenie bardziej złożonych i precyzyjnych wypowiedzi.
Przykładem zdania względnego może być zdanie: „The book which I bought yesterday is very interesting.” W tym przypadku zdanie względne „which I bought yesterday” dostarcza dodatkowych informacji na temat rzeczownika „book”. Zdania względne mogą być również używane do łączenia dwóch krótszych zdań w jedno dłuższe, co pozwala na uniknięcie powtarzania się i sprawia, że wypowiedź jest bardziej elegancka.
Rodzaje zdań względnych: zdania określające i nieokreślające
W języku angielskim wyróżniamy dwa rodzaje zdań względnych: zdania określające (defining) i zdania nieokreślające (non-defining). Zdania określające są niezbędne dla zrozumienia kontekstu zdania, ponieważ precyzują, o którym obiekcie mówimy. W przypadku zdań określających nie stosuje się przecinków przed i po zdaniu względnym. Przykład: „People who don’t eat meat are called vegetarians.”
Zdania nieokreślające natomiast dostarczają dodatkowych, ale niekoniecznych informacji na temat obiektu. W przypadku zdań nieokreślających używamy przecinków przed i po zdaniu względnym. Przykład: „My sister, who lives in London, is a doctor.” Warto zauważyć, że w przypadku zdań nieokreślających nie używamy zaimka względnego „that”.
Rodzaj zdania względnego | Przykład | Uwagi |
---|---|---|
Określające (defining) | People who don’t eat meat are called vegetarians. | Bez przecinków; można użyć „that” |
Nieokreślające (non-defining) | My sister, who lives in London, is a doctor. | Z przecinkami; nie używamy „that” |
Zastosowanie zaimków względnych w zdaniach angielskich
Zaimki względne są niezbędnym elementem zdań względnych w języku angielskim. Ich głównym zadaniem jest wprowadzenie informacji dodatkowej o rzeczowniku, do którego się odnoszą. W języku angielskim występuje kilka zaimków względnych, takich jak who, which, that, whose, whom oraz where. Wybór odpowiedniego zaimka zależy od rodzaju rzeczownika, do którego się odnosimy, oraz od funkcji, jaką pełni w zdaniu.
Warto zwrócić uwagę na różnice między poszczególnymi zaimkami względnymi:
- who – odnosi się do osób, pełni funkcję podmiotu lub dopełnienia
- whom – również odnosi się do osób, ale pełni funkcję dopełnienia (jest bardziej formalne niż „who”)
- which – odnosi się do rzeczy, zwierząt lub pomysłów, pełni funkcję podmiotu lub dopełnienia
- that – może odnosić się zarówno do osób, jak i rzeczy, pełni funkcję podmiotu lub dopełnienia (używane głównie w zdaniach określających)
- whose – odnosi się do osób, rzeczy lub zwierząt, pełni funkcję przysłówka określającego przynależność
- where – odnosi się do miejsc, pełni funkcję przysłówka określającego miejsce
Zdania względne z 'that’, 'which’ i 'who’: kiedy i jak używać
W zdaniach względnych często używane są zaimki that, which oraz who. Wybór odpowiedniego zaimka zależy od kontekstu oraz rodzaju rzeczownika, do którego się odnosimy. Poniżej przedstawiamy, kiedy i jak używać tych zaimków:
Zaimek względny | Do czego się odnosi | Przykład |
---|---|---|
who | osoby | The woman who lives next door is very friendly. |
which | rzeczy, zwierzęta, pomysły | The book which I bought yesterday is very interesting. |
that | osoby, rzeczy | The movie that we watched last night was amazing. |
Warto zwrócić uwagę na to, że that jest bardziej uniwersalne niż which i who, ponieważ może odnosić się zarówno do osób, jak i rzeczy. Jednakże, that jest używane głównie w zdaniach określających, czyli takich, które wprowadzają niezbędną informację o rzeczowniku. W zdaniach nieokreślających, które wprowadzają dodatkowe, mniej istotne informacje, zwykle używa się which lub who.
Przykład:
- The book that I bought yesterday is very interesting. (zdanie określające)
- The book, which I bought yesterday, is very interesting. (zdanie nieokreślające)
Zdania względne bez zaimków względnych: kiedy jest to możliwe
W języku angielskim, zdania względne zazwyczaj zawierają zaimki względne, takie jak „who”, „which” i „that”, które wprowadzają zależną klauzulę względną. Jednak istnieją sytuacje, w których można pominąć zaimki względne i skrócić zdanie względne. Jest to możliwe, gdy zaimki względne pełnią rolę podmiotu w zdaniu względnym.
Przykładem zdania względnego bez zaimka względnego jest: „The book I read was very interesting.” W tym zdaniu, „The book” jest podmiotem zdania względnego, a „I read” jest zależną klauzulą względną. Zamiast powiedzieć „The book that I read was very interesting”, możemy skrócić zdanie i pominąć zaimki względne.
Ważne jest jednak pamiętać, że skracanie zdania względnego jest możliwe tylko w przypadku, gdy zaimki względne pełnią rolę podmiotu. Jeśli zaimki względne pełnią rolę dopełnienia, nie możemy ich pominąć. Na przykład, w zdaniu „The book that I bought yesterday is very interesting”, nie możemy pominąć zaimka względnego, ponieważ pełni on rolę dopełnienia.