W niniejszym artykule omówimy definicję oraz funkcje bezokolicznika w języku angielskim. Zapoznamy się z konstrukcjami z bezokolicznikiem, jego rolą jako rzeczownika, przymiotnika czy przysłówka, a także zastosowaniem po przymiotnikach i czasownikach. Przyjrzymy się także użyciu bezokolicznika w strukturach złożonych, pytaniach oraz mowie zależnej i niezależnej.
Spis treści
Definicja i funkcje bezokolicznika w języku angielskim
Bezokolicznik, znany również jako infinitive, to podstawowa forma czasownika w języku angielskim. W odróżnieniu od języka polskiego, gdzie bezokolicznik kończy się zawsze na „-ć” (np. pisać, czytać), w angielskim występuje w dwóch wariantach: z „to” (np. to write, to read) oraz bez „to” (np. write, read). Bezokolicznik pełni wiele funkcji w zdaniu i może występować w różnych konstrukcjach gramatycznych.
W języku angielskim bezokolicznik pełni różne funkcje, takie jak:
- rzeczownik – np. To read is important (Czytanie jest ważne)
- przymiotnik – np. I have a book to read (Mam książkę do przeczytania)
- przysłówek – np. She came here to study (Przyszła tu, aby się uczyć)
- określenie celu – np. We went to the store to buy food (Poszliśmy do sklepu, żeby kupić jedzenie)
Konstrukcje z bezokolicznikiem: 'to + verb’
Bezokolicznik z „to” (to + verb) jest najbardziej powszechną formą bezokolicznika w języku angielskim. Występuje on w wielu konstrukcjach gramatycznych, takich jak:
- po innych czasownikach – np. I want to eat (Chcę jeść)
- po przymiotnikach – np. It’s difficult to understand (To jest trudne do zrozumienia)
- w strukturach złożonych – np. I’m going to start a new job (Zamierzam zacząć nową pracę)
- w pytaniach – np. What do you want to do? (Co chcesz robić?)
Warto zwrócić uwagę, że niektóre czasowniki w języku angielskim łączą się z bezokolicznikiem bez „to”. Są to głównie czasowniki modalne, takie jak can, must, should, may, might, will, would, shall, oraz czasownik let. Przykłady:
- I can swim (Umiem pływać)
- You should go (Powinieneś iść)
- Let’s dance (Zatańczmy)
W języku angielskim istnieje wiele konstrukcji z bezokolicznikiem, zarówno z „to”, jak i bez niego. Ważne jest, aby zwracać uwagę na kontekst i na to, z jakimi innymi słowami łączy się bezokolicznik, aby poprawnie stosować go w zdaniach.
Bezokolicznik pełniący rolę rzeczownika, przymiotnika i przysłówka
Bezokolicznik w języku angielskim może pełnić różne funkcje w zdaniu. W zależności od kontekstu, może występować jako rzeczownik, przymiotnik lub przysłówka. Warto znać te różne zastosowania, aby poprawnie używać bezokolicznika w mowie i piśmie.
Jako rzeczownik, bezokolicznik może być podmiotem zdania, dopełnieniem lub obiektem. Przykłady:
- To read is important. (Czytać jest ważne.)
- I like to swim. (Lubię pływać.)
- She wants to travel around the world. (Ona chce podróżować dookoła świata.)
W funkcji przymiotnika, bezokolicznik opisuje rzeczownik, wyrażając jego cel lub przeznaczenie. Przykłady:
- I have some work to do. (Mam trochę pracy do zrobienia.)
- She bought a dress to wear to the party. (Kupiła sukienkę do założenia na imprezę.)
Bezokolicznik jako przysłówek może określać czasownik, wyrażając powód, cel lub sposób działania. Przykłady:
- She studies hard to pass the exam. (Uczy się pilnie, żeby zdać egzamin.)
- He went to the store to buy some groceries. (Poszedł do sklepu, żeby kupić trochę artykułów spożywczych.)
Bezokolicznik po przymiotnikach i czasownikach
Bezokolicznik często występuje po przymiotnikach i czasownikach, tworząc różne konstrukcje gramatyczne. Warto znać te struktury, aby poprawnie używać bezokolicznika w zdaniach.
Po przymiotnikach, bezokolicznik zwykle wyraża przyczynę lub rezultat opisanego stanu. Przykłady:
- She is happy to see her friends. (Ona jest szczęśliwa, że widzi swoich przyjaciół.)
- I am excited to start my new job. (Jestem podekscytowany, że zaczynam nową pracę.)
Bezokolicznik może również występować po niektórych czasownikach, tworząc konstrukcje z czasownikiem głównym i bezokolicznikiem. Warto znać listę czasowników, które łączą się z bezokolicznikiem. Przykłady:
- I want to learn English. (Chcę się nauczyć angielskiego.)
- She decided to move to another city. (Zdecydowała się przeprowadzić do innego miasta.)
Ważne jest, aby pamiętać o tych zastosowaniach bezokolicznika i ćwiczyć ich stosowanie w praktyce, aby poprawić swoje umiejętności językowe w języku angielskim.
Bezokolicznik w strukturach złożonych i pytaniach
Bezokolicznik może być używany w różnych strukturach złożonych, które wymagają użycia dwóch lub więcej czasowników. Jednym z najczęstszych przykładów jest konstrukcja złożona z czasownika modalnego i bezokolicznika, np. „can/could + bezokolicznik”. Ta konstrukcja wyraża umiejętność, możliwość lub pozwolenie na wykonanie danej czynności. Na przykład: „I can swim” (Potrafię pływać), „She could speak French when she was younger” (Potrafiła mówić po francusku, gdy była młodsza).
Bezokolicznik może również być używany w pytaniach, szczególnie w pytaniach o cel lub powód. W takich przypadkach, bezokolicznik jest zazwyczaj poprzedzony słowem „why” (dlaczego) lub „what” (co). Na przykład: „Why did you come here?” (Dlaczego tu przyszedłeś?), „What do you want to do?” (Co chcesz zrobić?). Bezokolicznik w pytaniach pozwala na uzyskanie informacji na temat intencji lub celu danej czynności.
Bezokolicznik w mowie zależnej i niezależnej
Bezokolicznik może być używany zarówno w mowie zależnej, jak i niezależnej. W mowie zależnej, bezokolicznik jest używany, gdy zdanie zależne jest wprowadzone przez czasownik lub wyrażenie, które wymaga użycia bezokolicznika. Na przykład: „She said that she wanted to go to the movies” (Powiedziała, że chciała pójść do kina). W tym zdaniu, bezokolicznik „to go” jest używany, ponieważ czasownik „wanted” wymaga użycia bezokolicznika.
W mowie niezależnej, bezokolicznik może być używany samodzielnie, bez wprowadzającego czasownika lub wyrażenia. Na przykład: „To swim is my favorite hobby” (Pływanie to moje ulubione hobby). W tym zdaniu, bezokolicznik „to swim” jest używany jako rzeczownik, wyrażając to, co jest ulubionym hobby osoby mówiącej. Bezokolicznik w mowie niezależnej może pełnić rolę rzeczownika, przymiotnika lub przysłówka, w zależności od kontekstu.